Peregrynacje duchowe
Ze złej woli Złych pożółkł świat,
W serca kwietniowy chłód się skrada.
Był bloger, dla niektórych kat,
Teraz, gdy odszedł, zwątpienie się wkrada.
Niepoznany bliżej, dla innych – tuż, tuż
I uśmiechali się do się postami,
Na ten opuszczony blog spójrz -
Dziecinny zeszyt jego z wierszami.
Przebaczaj, tonąc w smutku złym
I ciesz się życiem z umiarem.
Przebacz i to, że w życiu tym
Duch rozstaje się często z ciałem.
Robertzjamajki&StanKubik
